Obróbki kamienia granitu

W procesie obróbki kamienia możemy wyróżnić następujące operacje ;

• cięcie bloków kamienia na płyty surowe, o dowolnej szerokości (od 2 -6 cm i grubszych w zależności od potrzeb)
• przecinanie i obcinanie płyt surowych na elementy kamienne o żądanym kształcie i wymiarze,
• szlifowanie i polerowanie powierzchni,
• nadawanie określonego rodzaju faktury elementom kamiennym,
• operacje końcowe: wiercenie otworów, fazowanie, profilowanie i wykonywanie nietypowych fragmentów elementów kamiennych itp.

Do wykonywania wymienionych operacji obróbczych stosowane są następujące maszyny obróbcze:

• Traki kamieniarskie,
• Piły,
• Cyrkularki i frezarki,
• Szlifierko-polerki,
• Różnorakiego rodzaju narzędzia kamieniarskie.

Surowcem do produkcji kamiennych elementów budowlanych są: granity i, piaskowce oraz skały węglanowe, czyli marmury, wapienie zbite i lekkie, dolomity i trawertyny.

Natomiast inne rodzaje skał jak: gabro, granodioryt oraz niektóre wapienie zbite jakkolwiek przedstawiają dużą wartość pod względem jakości i walorów estetycznych i kolorystycznych, to jednakże na skutek złej bloczności złóż (silnie spękane złoża) nie mogą być eksploatowane na bloki, a tym samym nie mogą być wykorzystane do produkcji kamiennych elementów budowlanych.

Do końca lat 50-tych ubiegłego stulecia podstawowym sposobem cięcia bloków kamienia na płyty surowe było przecieranie na trakach wahadłowych przy użyciu ścierniwa luźnego w postaci piasku stalowego oraz w mniejszym stopniu piasku kwarcowego. Natomiast do obcinania i przecinania płyt surowych, czyli operacji obróbczych nadających ostateczny kształt i wymiar produkowanych elementów kamiennych, stosowano piły tarczowe karborundowe.

Dopiero na przełomie lat 50-tych i 60-tych opanowanie produkcji segmentów diamentowych pozwoliło na całkowite zastąpienie mało sprawnych i o niskiej efektywności karborundowych pił tarczowych na diamentowe piły tarczowe.

Podsumowanie i wnioski końcowe

Kamień ze względu na swoje walory użytkowe i estetyczne cieszy się bardzo dużym uznaniem jako materiał budowlany i z dużym powodzeniem stosowany jest w tradycyjnym i nowoczesnym budownictwie do zewnętrznego i wewnętrznego wystroju budowli różnorakiego przeznaczenia. Utrzymanie produkcji na poziomie umożliwiającym zaspokajanie istniejącego popytu na kamienne elementy budowlane związane jest z modernizacją zakładów obróbczych i postępu w technologii obróbki kamienia. W ramach postępu technicznego  w technologii obróbki kamienia obserwuje się:

• wzrost znaczenia i zakres stosowania narzędzi diamentowych w obróbce kamienia,
• wprowadzanie nowych konstrukcji maszyn i urządzeń do obróbki kamienia wyposażone w narzędzia diamentowe,
• wprowadzanie automatyzacji i wspomagania komputerowego do projektowania i procesów obróbczych. Wprowadzanie nowych maszyn i urządzeń wyposażonych w narzędzia diamentowe przyczyniło się także do zmian w układach technologicznych co pozwoliło na przechodzenie z układów gniazdowych na układy potokowe w postaci beztrakowych linii obróbczych umożliwiających produkcję masową płytkowych elementów kamiennych. Jednakże stosowanie nowoczesnych maszyn i urządzeń do obróbki kamienia wyposażonych w narzędzia diamentowe, w różnym stopniu zautomatyzowane i ze wspomaganiem komputerowym stawia również przed użytkownikiem wyższe wymagania odnośnie co do obsługi i właściwego doboru parametrów pracy przy obróbce danego rodzaju kamienia.